“Сынган кылыч” романындагы сырдуу накылдар
*****
Атчан жөөгө, бирөө экөөгө, басып келаткан жатканга салам айтмай – кыргыз сылыктыгы.
*****
Керегеде кулак бар, кеп айтмак болсоң ыраак бар, сырдашканың көбөйсө, эртең тышыңа жаяр ооз табылар!
*****
Киши кишиге жакшы күнүндө жакын, а башыңа иш түшкөн чагында киши кишиден алыс – кошо өрттөнбөйт, кошо өлбөйт.
*****
Кай бир учурда жумшак акыл, кай бир учурда катуу кагуу эсине келтирет эсирген пендени.
*****
Пенде жылкы мүнөз болот, жылкы арыгында мүңкүрөп кол карайт да, биртке эле тыңытып койсоң кошкуруп, өзүңдөн үркүп калат.
*****
Жашоодон үмүт үзүлгөндө адам коркунучту унутат.
*****
Карөзгөй адамдын иреңи жыландай болот, ичиндеги киринин бардыгы күдүрөйүп бетинен чыгып турат, дили таза адамдын жүзүнөн гүл көрүнүп, көздөрүнөн жылдыз жанып турат.
*****
Өлүм бактуунун багын алат, шордуунун шорун алат…
*****
Катуу сөз – камчы, жылуу сөз – укурук.
*****
…Бүлүнтүү, билгенин кылып кетүү баарыдан оңой, а бүтүрүү – кыйла машакат.
*****
Тоолуктар – сөз баалаган, мааниге муюп баш ийе билген журт.
*****
Тоолук эл – бүркүт мүнөз: жегенине кубанбайт, серпкенине кубанат.
*****
Атчан жөөгө, бирөө экөөгө, басып келаткан жатканга салам айтмай – кыргыз сылыктыгы.
Кумар Кыпчактын баракчасынан алынды
